رُوِیَ «أَنَّهَا رُبَّمَا اشْتَغَلَتْ بِصَلَاتِهَا وَ عِبَادَتِهَا فَرُبَّمَا بَکَى وَلَدُهَا فَرُؤِیَ الْمَهْدُ یَتَحَرَّکُ وَ کَانَ مَلَکٌ یُحَرِّکُه.»
ترجمه:
روایت شده که حضرت فاطمه(علیها السلام) گاهی به نماز و عبادت اشتغال داشت و در این حال فرزندش گریه مىکرد؛ مشاهده مىشد که گهوارۀ کودک [به خودى خود] حرکت مىکند و [علّت آن این بوده که] فرشتهاى آن را به حرکت در میآورد.
منابع:
مناقب آل أبیی حائری، ج۱، ص۵۲۵؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۴۵.
همچنین:«أَنَّ جَبْرَئِیلَ نَزَلَ یَوْماً فَوَجَدَ الزَّهْرَاءَ نَائِمَةً وَ الْحُسَیْنَ قَلِقاً عَلَى عَادَةِ الْأَطْفَالِ مَعَ أُمَّهَاتِهِمْ فَقَعَدَ جَبْرَئِیلُ یُلْهِیهِ عَنِ الْبُکَاءِ حَتَّى اسْتَیْقَظَتْ فَأَعْلَمَهَا رَسُولُ اللَّهِ بِذَلِکَ» در حدیث آمده، روزی حضرت فاطمۀ زهرا خوابیده بود و امام حسین نظیر کودکان نزد مادر خود بىقرارى میکرد. جبرئیل نشست و امام حسین را از گریه آرام نمود تا حضرت زهرا از خواب بیدار شد. سپس پیامبر اکرم فاطمه را از این موضوع آگاه فرمود. مناقب آل أبی طالب، ابن شهر آشوب، ج۳، ص۲۲۹؛ مدینة المعاجز، سیدهاشم بحرانی، ج۴، ص۴۶؛ بحار الأنوار، علامه مجلسی، ج۴۳، ص۲۹۸؛ عوالم امام حسین، شیخ عبد الله بحرانی، ص۴۱.
برگرفته از سایت علمیتخصصی حضرت فاطمه زهرا(س)